AŞK ÜZERİNE DÜŞÜNÜYOR FİLOZOF

phylosophos, phylosophos!
sen benim tenimde ne tüyden ayaklar
dilimde ne mavur tadlar gezindiğini
nerden bileceksin!
ben
çıkınca kabuğuna geri dönemeyenini severim, deniz kabuklusunun
ve bizimkilerin
sürünüşünden hangi parlak izi bırakacağını hesap edeninden
nefret ederim
aşk dediğin
kanatlanmış hissetmektir kendini
izini bırakacağı zemin
aşağıda kalmıştır

phylosophos, phylosophos!
sürünsem de uçsam da
izimin parlaklığından
tarihe sen geçtin
hiçbiri tarihe geçmez oysa
sümüklü böceklerin
aşk adamı bitirir
geriye ne söz
ne iz kalır
ki parlak olsun

phylosophos, phylosophos!
senin aşkın sophia
bunu duyan cebi paralılar
pasaport ve vize ve uçak bileti alırlar
bulgaristan'a
tıpkı, benim aşkımdan
hikmetler devşirdiğin gibi senin

phylosophos, phylosophos!
aşk
bu kadar mı eder arastanızda
ve şairler esridi içtiklerimden
oysa
hikmet ve esinlerinizin tedavül ettiği
kabuğunda yaşayanların
çürükçül hesaplar borsasıdır
bitiverir aşkları
siz
bitimsiz aşkların sonu gelmez tellalları
bitkin müşterilerin
son umutlarıyla oynarsınız
ilk vurgunu düşleyerek

phylosophos, phylosophos!
hamallar sabır taşır
köleler taht-ı revanda kahır
ve kızlar alyanak elma
topunu yazdınız
bilinmedik
ve gülünmedik bir şeyimiz kalmadı
çıplakmışız
aşk oysa
kabuğundan hicret edenlerin örtüsüdür
düş otağlar düşünerek kurulmaz
bana düşün diyorsun
düşmeyeceğiz!