toyluk bildirisi (*)
bütün kalbimle dilerim
siz yaşa gelince ben de böyle
unutkan kaba saba hatır tanımaz
geç kalan bütün uçunmalara
doğuşundaki düztabanlıktan değil hani
takati yetmemekten mütevellid
küt bilgelik kıt kavrama pek de
önemsiyora vurdurmaklar herşeyi
inşallah ben de pay sahibi olurum
diş dişemekle eriştiğiniz
asil mertebelerden
ama sizin bilirim cemaziyel evvelinizi
gençliğinizde de ne üşengeç ne aciz
nasıl da cılız
görmeye bayıldığınızı beni
kemikli bir surat çatık bir kaş
bulamaz hayal kırıklığına yuvarlanırdınız
toyluğuma verdiğiniz avansı kat kat yedim
boşuna beklediniz
dedemden kalmadır bu hınzır gülüş
tıfıllara aaah ah!
korkuyorum yaşlanırsam bir gün
olur muyum sizin gibi demekler
şimdi okurken soracak mısınız
ya sen ne kattın bu veciz terikeye
durur muyum hiç bunak doğmuşlar
bir fıkrayı bile anlatamam duyduğum gibi
bundan pay biç işte diyorum ki
ya ben de şeytana uyup
kanar da uzatılan havuçlara
korkuyorum daha yaşlanmadan
olursam onlar gibi
size kalsa ne gam ukdesi
içinde mi kalsın romatizmaların
sızlasın hiç değilse kabrinde
dedemin kemikleri
inşallah beni de görürsünüz
ömrünüzce ömür sürüp de bir gün
bir tekini kazanmam güngörmüşlüklerinizin
ya kaybettiklerinizle
yaşanmış oldu mu hayat
başıma ekemediniz
bilgeliklerinizin darısını
sizi hiç anlamadım sizce hiç yaşamadım
ki yaşlandı denilsin
oysa sizi umursayarak
aranızda geçen bir gün
yeterdi saç ağartmaya
sevincimi sindiremeyeceksiniz nafile
har hur etmeyin değirmen fareleri
(*) www.edebistan.com,
No comments:
Post a Comment