Saturday, February 6, 2010

unutulmayan(*)

. ağlak mı olacağım bu yaşta

. -yok canım utanırım-

/

yıllar eskir epriyip erir elbet

olanların közü bir gün soğur

üşür sevincimizle şenlenen toprak

senden benden boş kalır

/
oysa kalbe vuran o gülüş

ölse insan

koynunda vurup durur

/

hani bilirsin mustafa

bazıları döşü sıcak gömülür

kabri kar tutmaz uyur

.

(*) www.edebistan.com, 1 Ocak 2010

Bilgilendirmiş olayım; bu dizeler, aslında Mustafa Balcı'ya, gülüşü hatrına yazdığım bir mektuptu. Kendisinin marifetiyle (ki bu dizelerin başlığı da ona ait) edebistan'da bana ait bir şiir olarak lanse edilmiştir. Eh, redd-i nesep davası açacak değilim, el-haaak, bana aittir. Sağolasın Mustafam.

1 comment:

Unknown said...

Merhabalar,
Böylesine şiirsel ifadelerin sadece benime zihnimde eve posta kutusunda kalmasına gönlüm elvermedi, metni başka bir dosyaya aktardığımda bir mektubun hayli ötesinde ciddi ciddi şiir sınırları dahilinde olduğunu gördüm, artık yayımlamak farz oldu diyerekten müellifine/şairine bir emrivaki ile işbu metin şiir alemine katılmış oldu!
Çok da güzel oldu.
Mustafa