gücük (*)
üf çok değdi dilime
ne yük yığdı dalıma
çorak yaydı yoluma
al dök beni ölüme
cân uçup dirileyim
/
–I–
gidiyorum yazını sarıp koynuma
bir karakış otursun
boğazına bu şehrin
kar da tozup elensin tepelerine
oniki milyon bu kadar kardan beşerin...
/
–II–
lalelerle karşıla pilvar gelirim
gurbet titrerken iliklerimde…
/
ay şubat küçülür serçe uçurur
sabretsen buz tutsa hamsinde güneş
sabret
körfez oyulsun bırak yüreğim
/
–III–
çağırma beni
dayanamaz
bu taflan bu kinin tadına
yusuf sabrı tükenir dem tutmuş sensizliğin
uçarım kuşkanat istanbul sema
ayazı içimde cemre gelirim
/
eskihisar,
No comments:
Post a Comment